دسته : بانکداری در چین    تاریخ درج : ۱۳۹۸/۰۳/۲۹ - ۱۶:۴۲    دیده شده : 857

بین المللی شدن یوآن: چگونه؟

مسیر بین المللی شدن یوآن به 3 مرحله کلی قابل تقسیم است: 1. استفاده برای تامین مالی تجارت؛ 2. استفاده برای سرمایه گذاری و 3. در بلندمدت برای ذخیره ارزی. داده های سوئیفت از 10118 موسسه مالی در 210 کشور جهان حاکی از آنست که رشد بسیار سریعی در میزان استفاده از یوآن چین حاصل شده است؛ در سال 2010، یوآن سی پنجمین ارزی پراستفاده در جهان بود، در حالیکه در اکتبر 2012 به چهاردهمین ارز پراستفاده رسید و  هم اکنون، پنجمین ارز پر استفاده است.

مسیر بین ­ لمللی شدن یوآن به 3 مرحله کلی قابل تقسیم است: 1. استفاده برای تامین مالی تجارت؛ 2. استفاده برای سرمایه گذاری و 3. در بلندمدت برای ذخیره ارزی. داده های سوئیفت از 10118 موسسه مالی در 210 کشور جهان حاکی از آنست که رشد بسیار سریعی در میزان استفاده از یوآن چین حاصل شده است؛ در سال 2010، یوآن سی پنجمین ارزی پراستفاده در جهان بود، در حالیکه در اکتبر 2012 به چهاردهمین ارز پراستفاده رسید [2] و  هم اکنون، پنجمین ارز پر استفاده است [3]ا

جدول 1: گامهای برنامه پایلوت به سوی بین المللی شدن یوآن

ردیف

زمان

اقدام

1

جولای 2009

آغاز بکار برنامه پایلوت که برمبنای آن به تعدادی شرکت داخلی اجازه داده شد که از یوآن بعنوان ارز تسویه استفاده کنند. قلمرو اولیه عبارت بود از 5 شهر بزرگ چین (شانگهای، گوانگ­ژو، شنزن، ژوهای و دونگوان)؛ در حالیکه قلمرو خارجی طرح تنها محدود به کشورهای هنگ­کنگ، ماکائو و آسه­آن بود.

2

ژوئن 2010

برنامه پایلوت به 20 استان چین در داخل و کل کشورها در خارج توسعه یافت. بخش داخلی تنها شامل کلیه واردکنندگان بود و تنها 365 صادرکننده اجازه داشتند که در برنامه مشارکت داشته باشند.

3

جولای 2010

بانک مرکزی چین با نهاد پولی هنگ­کنگ و بانک چین (شعبه هنگ­کنک)، تفاهم­نامه­ای امضاء کرد که بر اساس آن تمامی محدودیتهای انتقال یوآن در هنگ­کنگ برداشته شد و شرکتها اجازه یافتند از بانکهای هنگ­کنگ یوآن بخرند.

4

آگوست 2010

بانک مرکزی چین به بعضی از موسسات واجد شرایط خارجی (شامل بانکهای مرکزی و تجاری) اجازه داد که در بازار اوراق قرضه بین بانکی[1] چین سرمایه گذاری کنند. این اقدام در راستای گسترش کانالهای سرمایه­گذاری برای یوآنهای خارج از چین (که حاصل از تسویه تجاری) بود انجام شد.

5

دسامبر 2010

بانک مرکزی چین قلمرو برنامه تسویه تجاری را افزایش داد تا شامل صادرکنندگان بزرگ نیز بشود؛ تعداد کل صادرکنندگانی که اجازه یافتند از این برنامه استفاده کنند به 67359 صادرکننده (30% کل صادرکنندگان) افزایش یافت.

6

ژانویه 2011

بانک مرکزی چین به 20 منطقۀ طرح پایلوت اجازه داد که سرمایه گذاری مستقیم انجام دهند (راه­اندازی کسب­وکارهای جدید، ادغام شدن، در اختیار گرفتن مالیکت شرکتها[2]، خرید سهام ممتاز؛ اما شامل سرمایه­گذاری مالی نمی­شود).

 

این برنامه پایلوت برای بین­المللی کردن یوآن، به سرعت از حالت منطقه­ای به سطح جهانی توسعه یافت، اما در داخل کشور تنها 20 استان را پوشش می­داد. در سال 2009 تمام واردکنندگان می­توانستند به همتایان خارجی خود - در ازای واردات - یوآن بدهند، اما تنها 20 شرکت صادراتی اجازه یافتند که در ازای صادرات یوآن دریافت نمایند. بطور کلی، چین از دو مسیر در حال توسعه میزان استفاده از پولی خود در سطح بین­المللی است:

 

[1] Domestic Inter-bank Bond Market

[2] Acquisitions

 

 

  • نظرات کاربران
  • فرم ثبت نظر
نظری برای این مطلب وجود ندارد!


طراحی سایت | فروشگاه آنلاین | خدمات وب اندیشکدهبانکداریارزبین‌المللبین المللفراساحلیآفشورسوئیفتSWIFTنرخ ارزفین تکفین‌تکfintechیورودالردلار اروپاییبانکداری بین المللبانکداری بین‌المللبانکداری بین‌المللیبانکداری بین المللیبین المللیبین‌المللیThink Tank